Jean Michel Jarre – Wikipedia, wolna encyklopedia. Jean Michel Jarre.
Jean Michel Jarre (born Jean-Michel André Jarre; 24 August 1948) is a French composer, performer, and music producer. He is a pioneer in the electronic, ambient, and. Jean Michel Jarre: Jean Michel Jarre w 2015 roku: Imię i nazwisko: Jean-Michel André Jarre: Data i miejsce urodzenia: 24 sierpnia 1948 Lyon: Instrumenty.
Jean Michel Jarre w 2. Imię i nazwisko. Jean- Michel André Jarre. Data i miejsce urodzenia. Lyon. Instrumentysyntezator, konsola, harfa laserowa, theremin.
![Jean Michel Jarre Downloads Jean Michel Jarre Downloads](http://www.mtv.com/shared/media/images/amg_artist_portraits/standard/drp100/p138/p13819pb075.jpg)
Gatunkimuzyka elektroniczna[1], new age[1], avant- garde[1], muzyka alternatywna[1], muzyka eksperymentalna[1]Zawódartysta, muzyk, kompozytor, producent, aktor, scenarzysta, reżyser. Aktywnośćod 1. 97. Wytwórnie płytowe.
A pioneer in his field, Jarre has largely contributed to the fastest growing musical revolution of all times, Electronic Music: conceiving music in terms of sounds. Jean Michel Jarre - Album equinoxe - Completo/Full / Banda sonora Milenio 3 y Cuarto Milenio. - Duration: 38:39. David L. 938,145 views. Jean-Michel André Jarre (Lyon, 24 de agosto de 1948), popularmente conocido como Jean Michel Jarre, es un compositor e intérprete francés de música electrónica. Jean Michel Jarre en 2008 Informations générales Nom de naissance Jean-Michel André Jarre Naissance 24 août 1948 (67 ans) Lyon, Rhône Activité principale.
Disques Dreyfus, Polydor Records, Sony Music, Warner Music, EMIOdznaczenia. Strona internetowa. Jean Michel Jarre, właśc. Jean- Michel André Jarre (ur. Lyonie) – kompozytor, performer i producent muzyczny, pionier muzyki elektronicznej, ambientu i new age, znany również z organizowania koncertów- spektakli, wykorzystujących na wielką skalę efekty świetlne, pokazy laserowe i sztuczne ognie.
Z muzyką miał do czynienia od najmłodszych lat – jego ojciec i dziadek byli muzykami, on sam pobierał lekcje gry na fortepianie, obserwował ulicznych wykonawców czy muzyków jazzowych. Grał na gitarze w zespole, ale na jego styl muzyczny największy wpływ miał prawdopodobnie Pierre Schaeffer, prekursor muzyki konkretnej. Jego pierwszym międzynarodowym sukcesem był album Oxygène z 1. W 1. 97. 8 ukazał się album Équinoxe, utrzymany w podobnym stylu, który ugruntował popularność Jarre’a.
![Jean Michel Jarre Dvd Jean Michel Jarre Dvd](http://feel-music.ru/uploads/images/z/h/a/zhan_mishel_zhar.jpg)
![Jean Michel Jarre Jean Michel Jarre](http://www.music.hu/pictures/32/resized/16018_zene_w800_h600.jpeg)
Koncert na Place de la Concorde w Paryżu z 1. Guinnessa), który Jarre pobił później jeszcze trzykrotnie. Do 2. 00. 4 artysta sprzedał około 8.
Jean Michel Jarre urodził się 2. Lyonie. Jego matka Francette Pejot należała do francuskiego ruchu oporu i była więziona w obozie koncentracyjnym, zaś ojciec, Maurice Jarre, był kompozytorem[2][3][4]. Gdy Jarre miał on pięć lat, jego rodzice rozwiedli się, a ojciec wyjechał do Ameryki, pozostawiając go pod opieką matki[5]. Nie widział więcej swego ojca aż do ukończenia osiemnastego roku życia[3]. W dzieciństwie Jarre dużo czasu spędzał z dziadkami, mieszkającymi w Lyonie. Dziadek Jarre’a grał na oboju, a także był inżynierem i wynalazcą, twórcą wczesnego miksera.
To od niego Jarre otrzymaÅ‚ swój pierwszy odtwarzacz pÅ‚yt[6]. Z mieszkania dziadków czÄ™sto obserwowaÅ‚ ulicznych muzyków, co miaÅ‚o, jak później przyznaÅ‚, znaczÄ…cy wpÅ‚yw na jego twórczość[3][7]. Jarre przez pewien czas uczÄ™szczaÅ‚ na lekcje gry na fortepianie[8]. Prawdziwe zainteresowanie instrumentami muzycznymi pojawiÅ‚o siÄ™ u niego na pchlim targu w Saint- Ouen, gdzie jego matka sprzedawaÅ‚a antyki, po odkryciu skrzypiec Stroha należących wczeÅ›niej do Borisa Viana. CzÄ™sto bywaÅ‚ z matkÄ… w paryskim klubie jazzowym Le Chat Qui Pêche, gdzie regularnie wystÄ™powali tacy artyÅ›ci, jak John Coltrane, Archie Shepp, Don Cherry czy Chet Baker. Te doÅ›wiadczenia uÅ›wiadomiÅ‚y mu, że muzyka może być „opisowa, bez słówâ€[3][9]. ZnaczÄ…cy wpÅ‚yw na Jarre’a miaÅ‚a też twórczość Pierre’a Soulages’a, którego wystawy w Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris zwiedzaÅ‚.
Po ujrzeniu jego obrazów, skÅ‚adajÄ…cych siÄ™ z wielu warstw, Jarre miaÅ‚ dojść do wniosku, że „w muzyce można malować dźwiÄ™kiem i czÄ™stotliwoÅ›ciamiâ€[3]. Jarre sÅ‚uchaÅ‚ również modernistycznej muzyki poważnej. W wywiadzie dla Guardiana w 2. Strawinskiego[1. 0]. W mÅ‚odoÅ›ci Jarre zarabiaÅ‚ na życie, sprzedajÄ…c swoje obrazy, niektóre z nich wystawiajÄ…c w galerii w Lyonie – L'Å’il écoute.
Grał również w zespole o nazwie Mystère IV. Matka zapisała go na lekcje muzyki z Jeannine Rueff z Konserwatorium Paryskiego[8][9]. W 1. 96. 7 grał na gitarze w zespole The Dustbins.
Eksperymentował z miksowaniem instrumentów, takich jak gitara elektryczna czy flet, a także z taśmą i innymi dźwiękami[3]. W 1. 96. 8 prowadził eksperymenty z zapętlaniem taśmy, radiem i innymi urządzeniami elektronicznymi, a w 1. Groupe de Recherches Musicales (GRM)[8][1. Pierre’a Schaeffera, który wywarł znaczny wpływ na Jarre’a[1.
ZetknÄ…Å‚ siÄ™ też z syntezatorem Mooga i zaczÄ…Å‚ pracować w studiu niemieckiego kompozytora Karlheinza Stockhausena w Kolonii[1. W kuchni swojego mieszkania na Rue de la Trémoille (niedaleko Champs- Élysées) zbudowaÅ‚ niewielkie studio. W skÅ‚ad jego wyposażenia wchodziÅ‚y analogowe syntezatory EMS VCS 3[1. EMS Synthi AKS, obydwa podÅ‚Ä…czone do magnetofonów marki Revox. W 1. 96. 9 na potrzeby wystawy w Maison de la Culture (domu kultury) w Reims skomponowaÅ‚ piÄ™ciominutowy utwór „Happiness Is a Sad Songâ€.
W tym samym roku nagraÅ‚ utwór „La Cageâ€, który dwa lata później zostaÅ‚ wydany jako jego pierwszy komercyjny singel[1. W 1. 97. 1 Jarre wziÄ…Å‚ udziaÅ‚ w balecie „AOR†w Palais Garnier[1. KomponowaÅ‚ muzykÄ™ na potrzeby baletu, teatru, reklam i programów telewizyjnych[8], a także dla takich artystów, jak Patrick Juvet czy Christophe[3].
Po raz pierwszy został też autorem ścieżki dźwiękowej do filmu – Spalone stodoły[2. W 1. 97. 2 skomponował muzykę do International Festival of Magic[2.
W tym samym roku ukazał się jego pierwszy album, Deserted Palace[1. Począwszy od lat 1. Françoise Hardy i Gérarda Lenormana, a także pisał teksty dla Christophe i reżyserował jego występ w Olympii[2. W 1. 97. 6 ukazał się niskobudżetowy album Oxygène, nagrany w domowym studiu. Znalazło się na nim sześć ponumerowanych utworów, nagranych przy użyciu syntezatorów, opartych raczej na melodii, niż na rytmie. Jarre wykorzystał takie instrumenty, jak Eminent 3.
Korg Minipops, rejestrując je przy pomocy 8- ścieżkowego magnetofonu Scully. Różne efekty echa zostały wygenerowane przy pomocy syntezatora EMS VCS 3[1. Wykorzystano też ARP 2. Początkowo album sprzedawał się słabo. Został odrzucony przez kilka wytwórni płytowych, aż w końcu jedna ze studentek Schaeffera, Hélène Dreyfus, namówiła swojego męża, by wydał Oxygène pod swoim szyldem, Disques Motors[3].
Wytłoczono 5. 0 tys. Do kwietnia 1. 97. Francji 7. 0 tys. W wywiadzie dla magazynu Billboard ówczesny dyrektor Dreyfusa, Stanislas Witold, powiedział: Stawiamy przede wszystkim na Jeana Michela Jarre. Jest wyjątkowy i jesteśmy pewni, że do 1.
Od tego czasu sprzedano około 1. Zdobył 2. miejsce na listach w Wielkiej Brytanii, 6.
Kanadzie[2. 4] i dostaÅ‚ siÄ™ do pierwszej setki w Stanach Zjednoczonych. Najbardziej znany singel z albumu, „Oxygène IVâ€, dotarÅ‚ do 4. W 1. 97. 8 ukazaÅ‚ siÄ™ nastÄ™pny album, zatytuÅ‚owany Équinoxe.
Skomponowany przy użyciu sekwencerów (szczególnie partie basowe), odznaczał się bardziej barokowo- klasycznym stylem, niż jego poprzednik, zarazem kładąc jeszcze większy nacisk na rozwój linii melodycznej[2. Sprzedaż była niższa, niż w przypadku Oxygène, ale wciąż bardzo dobra. W następnym roku Jarre zagrał duży koncert podczas Święta Narodowego Francji na Place de la Concorde[3][2.
Koncert znacząco wpłynął na sprzedaż albumów Jarre’a – między 1. Narodowego Francji) a 3. Francisem Rimbertem, który z czasem stał się stałym współpracownikiem Jarre’a[2.
Magnetic Fields (we Francji pod tytułem Les Chants Magnétiques). W tym momencie całkowita światowa sprzedaż poprzednich dwóch albumów, Oxygène i Équinoxe, wynosiła już około 6 mln egzemplarzy. W ciągu pierwszych dwóch miesięcy po swej premierze nowy album osiągnął 2. Francji[3. 0]. Na albumie Jarre wykorzystał cyfrowy syntezator Fairlight CMI, stając się tym samym jednym z pionierów tego instrumentu[3.
Premiera albumu zbiegła się z pierwszą zagraniczną trasą koncertową artysty. W 1. 98. 1 brytyjska ambasada przekazała pekińskiemu radiu[3. Oxygène i Équinoxe, które stały się pierwszymi od dziesiątek lat zagranicznymi utworami, emitowanymi w państwowym chińskim radiu. Wkrótce Jarre, jako pierwszy zachodni muzyk, otrzymał oficjalne zaproszenie do tego kraju. Występy zaplanowano na dni od 1.
Pierwszy z nich, w Pekinie, przeznaczony był głównie dla urzędników państwowych. Tuż przed koncertem technicy zorientowali się, że dostępne zasilanie jest niewystarczające, toteż zapadła decyzja o tymczasowym wyłączeniu prądu w pobliskich dzielnicach[3. Trybuny stadionu były wypełnione niemal w całości, gdy rozpoczynał się występ, jednak około połowy publiczności opuściło swoje miejsca przed jego zakończeniem, ponieważ autobusy w Pekinie kończyły kurs o godzinie 2. Aby uzyskać większą frekwencję podczas drugiego wieczoru, Jarre i jego zespół producencki wykupili część biletów i rozdali je dzieciom napotkanym na ulicach (Jarre początkowo chciał, aby koncerty były darmowe, lecz chińskie władze wyznaczyły ceny od 0,2 do 0,5 funta szterlinga za bilet)[3. Niecodzienną cechą tego występu był brak udziału publiczności, która wydawała się nie reagować ani na muzykę, ani na świetlne pokazy, a jej aplauz był słaby. Zupełnie inaczej zachowywali się widzowie w Szanghaju, kolejnym etapie trasy.
Jarre zachęcał publiczność do udziału i wchodził między tłumy, które okazały się bardziej żywiołowe od pekińczyków[3]. Koncerty, w tym występ Jarre’a z jego „flagowym†instrumentem, laserową harfą, zarejestrowano i wydano w 1.
The Concerts in China[2. Music for Supermarkets zostaÅ‚ nagrany na potrzeby zaplanowanego performance’u na wystawie sztuki „Supermarchéâ€. Jarre udzieliÅ‚ Radiu Luxembourg zezwolenia na wyemitowanie materiaÅ‚u w caÅ‚oÅ›ci, bez przerw, po czym 5 lipca 1. Hôtel Drouot jedyny egzemplarz, wytÅ‚oczony na winylowej pÅ‚ycie. OsiÄ…gniÄ™to cenÄ™ 7.
Jarre, w proteÅ›cie przeciwko „gÅ‚upiej industrializacji muzykiâ€[1. Fragmenty utworów z Music for Supermarkets zostaÅ‚y później wykorzystane w innych albumach („Divaâ€, „Blah Blah Café†i „Ethnicolor II†z albumu Zoolook oraz „Third Rendez- Vous†z albumu Rendez- Vous). Zoolook, wydany w 1. Fairlight CMI w roli samplera; na albumie wykorzystano fragmenty mowy w jÄ™zykach z caÅ‚ego Å›wiata[3].
Laurie Anderson wzięła udziaÅ‚ w nagrywaniu wokalu w utworze „Divaâ€.